Imam
an-Nawawi (atau lebih dikenali dengan Imam Nawawi oleh masyakat Malaysia)
merupakan pengarang/penulis beberapa kitab yang masyhur yang dipelajari oleh
umat Islam di seluruh dunia iaitu;
1. Himpunan Hadis 40 (yang masyhur dengan nama al-Arba’in an-Nawawiyah)
2. Riyadhus-Salihin (kitab himpunan hadis-hadis yang menyentuh tentang Tazkiyah an-Nafs (penyucian jiwa. Terdapat lebih 2 ribu hadis dalam kitab ini)
3. Matan Minhaj at-Thalibin (iaitu kitab matan Fiqh dalam mazhab Syafi’ie yang banyak disyarahkan oleh ulamak-ulamak mazhab Syafi’ie yang muncul selepasnya).
Nama asal beliau ialah Abu Zakaria Yahya bin Syaraf. Gelaran an-Nawawi yang menjadi panggilan yang masyhur bagi beliau adalah bersempena tempat kelahirannya iaitu perkampungan Nawa yang terletak di Daerah Hauran, selatan Dimasyq (Negara Syiria sekarang).
Dilahirkan pada tahun 631 hijrah dan meninggal dalam usia yang muda (45 tahun) pada tahun 676 hijrah. Walaupun mati dalam usia yang begitu muda, namun beliau telah meninggalkan khazanah penulisan yang cukup banyak (ada yang berjilid-jilid) yang mengkagumkan semua orang yang membaca biodata beliau. Antara tulisan beliau (selain di atas);
1. Syarah Soheh Muslim; Dalam kitab ini beliau mensyarahkan keseluruhan hadis yang ada dalam Soheh Imam Muslim yang berjumlah lebih 7000 hadis. Kitab ini terdiri dari 9 jilid yang merangkumi 18 juzuk di dalamnya.
2. Al-Majmu’ Syarah al-Muhazzab; al-Muhazzab ialah kitab Fiqh dalam mazhab Imam as-Syafi’ie yang ditulis oleh Imam Abi Ishaq Ibrahim bin as-Syairazi (lahir tahun 393 Hijrah, meninggal tahun 476 Hijrah). Imam an-Nawawi mensyarahkan kitab ini dengan begitu menyeluruh meliputi semua bidang ilmu merangkumi huraian bahasa, takhrij dan tashih hadis, masalah-masalah Fiqh, perbandingan mazhab dan melakukan tarjih. Namun sayangnya beliau tidak sempat menghabiskan kitab beliau ini kerana dijemput oleh Allah terlebih dahulu. Beliau hanya sempat menulis hingga pertengahan bab ar-Riba (iaitu jilid ke 10). Seorang penganalisis kitab-kitab ulamak silam Syeikh Dr. Abdul-Karim bin Abdullah al-Khudhair pernah berkata; “Jika Imam an-Nawawi sempat menghabiskan kitab beliau ini nescaya umat Islam yang hidup hari ini tidak perlu lagi kepada kitab Fiqh yang lain”. Selepas kewafatan beliau, kitab tersebut disambung pula oleh seorang ulamak mazhab Syafi’ie terkenal iaitu Imam Taqiyyuddin Ali bin ‘Abdul-Kafi as-Subki (lahir tahun 683 hijrah, meninggal tahun 756 Hijrah). Ia menyambungnya dalam tiga bab iaitu tambahan sekitar tiga jilid. Setelah Imam as-Subki tidak ada lagi orang yang menyambungnya hinggalah pada zaman mutakhir ini ia disambung dan disudahkan oleh seorang ulamak al-Azhar Mesir Syeikh Muhammad Najib al-Muti’ie () bermula dari bab al-Murabahah hingga akhir kitab).
3. Raudhah at-Thalibin; Kitab ini terdiri dari 8 jilid. Merupakan antara kitab Fiqh yang muktamad dalam mazhab Syafi’ie. Asalnya ialah dari kitab al-‘Aziz yang ditulis oleh Imam ar-Rafi’ie sebagai syarah kepada kitab al-Wajib karya Imam al-Ghazali, kemudian diringkaskan oleh Imam an-Nawawi dan diberi nama Raudhah at-Thalibin.
4. Al-Azkar; Iaitu kitab yang menghimpunkan zikir-zikir, doa-doa dan ibadah-ibadah yang warid dari Nabi –sallallahu ‘alaihi wasallam-.
5. Al-Idhah Fi al-Manasik; Iaitu kitab yang mengupas tentang hukum-hakam ibadah haji dan umrah.
6. At-Tibyan Fi Adabi Hamalatil-Quran; Kitab yang mengupas tentang adab-adab pembaca dan penghafaz al-Quran.
7. Banyak lagi kitab-kitab beliau yang tidak dapat kita sebutkan dalam tulisan ringkas ini.
Kemampuan menghasilkan penulisan yang begitu banyak dan hebat sudah tentu menunjukkan kepada kita bahawa Imam an-Nawawi adalah seorang manusia yang tidak pernah mensia-siakan waktunya walaupun seketika. Memang itulah realitinya apabila kita membaca cerita tentang beliau dari orang-orang yang pernah hidup sezaman dengannya terutama dari anak-anak murid beliau. Masa-masa beliau hanya dipenuhi dengan aktiviti ilmu dan ibadah. Semasa tempoh pengajian, setiap hari beliau menekuni 12 matapelajaran dari guru-gurunya merangkumi ilmu Fiqh, Usul, Hadis, Bahasa Arab, Nahu, Tarajum (biodata ulamak) dan sebagainya. Menurut cerita salah seorang anak murid beliau –iaitu Ibnu al-‘Attar-; “Syeikh kami (yakni Imam an-Nawawi) pernah menceritakan bahawa beliau tidak pernah sedikitpun mensia-siakan waktu sama ada di waktu siang mahupun malam. Semuanya disibukkan dengan tugas menuntut ilmu. Malah ketika di jalanan pun beliau akan menggunakan masanya untuk mengulangkaji ilmu”.
Setelah tamat belajar beliau menumpukan pula kepada kegiatan penulisan dan pengajaran. Penulisan beliau bukan hanya bersifat menceduk daripada tulisan-tulisan dan hasil-hasil ilmiah ulamak-ulamak sebelumnya, akan tetapi beliau juga menganalisis, menyemak dan membuat pembetulan, pengesahan dan pentarjihan. Kerana itu, kitab-kitab beliau menjadi rujukan para ulamak dan umat Islam selepas beliau untuk memperolehi pandangan dan pendapat yang soheh atau yang rajih dalam sesuatu masalah terutamanya dalam mazhab as-Syafi’ie.
Dalam bidang pengajaran, beliau mencapai kemuncaknya apabila diserahkan mandat untuk memimpin pengajian di Dar al-Hadith al-Asyrafiyyah iaitu sebuah pusat pengajian hadis terkenal di Syam yang hanya dipimpin oleh ulamak-ulamak hadis termasyur pada sesuatu zaman yang menguasai ilmu hadis dirayah dan riwayah. Imam an-Nawawi mula memimpinnya pada tahun 665 hijrah dan berterusan hingga tahun kematiannya. Sebelum beliau pengajian di Dar al-Hadis itu dipimpin oleh Imam Abi Syamah. Di antara tokoh yang pernah memimpinnya ialah; Imam Ibnu Solah, Imam al-Mizzi dan Imam Ibnu Kathir.
Dalam ibadah pula, beliau terkenal sebagai seorang yang kuat beribadah. Ini diakui oleh semua orang yang menulis tentangnya. Berkata Ibnu al-‘Attar (salah seorang murid beliau); “Imam an-Nawawi merupakan seorang yang banyak membaca al-Quran dan banyak berzikir kepada Allah”. Dalam kitab al-Bidayah wa an-Nihayah, Imam Ibnu Kathir menulis; “Imam an-Nawawi berpuasa setiap hari”. Imam Al-Yafi’ie menceritakan; “Imam an-Nawawi banyak berjaga malam untuk ibadah, membaca dan menulis”. Berkata Imam az-Zahabi; “Imam an-Nawawi sentiasa sibuk dengan ilmu dan penulisan yang dilakukannya hanya untuk mencari redha Allah di samping ibadah, puasa, tahajjud, zikir, wirid-wirid, menjaga sekelian anggota, mencela diri dan bersabar dengan kehidupan yang susah (tidak selesa)”.
Rujukan;
1. Siyar A’lami an-Nubala’, Imam az-Zahabi (ditahqiq oleh Syeikh Hassan ‘Abdul-Mannan).
2. Al-Majmu’ Syarh al-Muhazzab, Imam an-Nawawi, as-Subki dan Syeikh Najib al-Muti’ie.
3. Thabaqaat as-Syafi’iyyah, Abu Bakar bin Ahmad bin Muhammad bin Ibnu Qadhi Syuhbah (meninggal 851 hijrah).
4. Imam an-Nawawi, karya; Syeikh Ahmad Farid.
1. Himpunan Hadis 40 (yang masyhur dengan nama al-Arba’in an-Nawawiyah)
2. Riyadhus-Salihin (kitab himpunan hadis-hadis yang menyentuh tentang Tazkiyah an-Nafs (penyucian jiwa. Terdapat lebih 2 ribu hadis dalam kitab ini)
3. Matan Minhaj at-Thalibin (iaitu kitab matan Fiqh dalam mazhab Syafi’ie yang banyak disyarahkan oleh ulamak-ulamak mazhab Syafi’ie yang muncul selepasnya).
Nama asal beliau ialah Abu Zakaria Yahya bin Syaraf. Gelaran an-Nawawi yang menjadi panggilan yang masyhur bagi beliau adalah bersempena tempat kelahirannya iaitu perkampungan Nawa yang terletak di Daerah Hauran, selatan Dimasyq (Negara Syiria sekarang).
Dilahirkan pada tahun 631 hijrah dan meninggal dalam usia yang muda (45 tahun) pada tahun 676 hijrah. Walaupun mati dalam usia yang begitu muda, namun beliau telah meninggalkan khazanah penulisan yang cukup banyak (ada yang berjilid-jilid) yang mengkagumkan semua orang yang membaca biodata beliau. Antara tulisan beliau (selain di atas);
1. Syarah Soheh Muslim; Dalam kitab ini beliau mensyarahkan keseluruhan hadis yang ada dalam Soheh Imam Muslim yang berjumlah lebih 7000 hadis. Kitab ini terdiri dari 9 jilid yang merangkumi 18 juzuk di dalamnya.
2. Al-Majmu’ Syarah al-Muhazzab; al-Muhazzab ialah kitab Fiqh dalam mazhab Imam as-Syafi’ie yang ditulis oleh Imam Abi Ishaq Ibrahim bin as-Syairazi (lahir tahun 393 Hijrah, meninggal tahun 476 Hijrah). Imam an-Nawawi mensyarahkan kitab ini dengan begitu menyeluruh meliputi semua bidang ilmu merangkumi huraian bahasa, takhrij dan tashih hadis, masalah-masalah Fiqh, perbandingan mazhab dan melakukan tarjih. Namun sayangnya beliau tidak sempat menghabiskan kitab beliau ini kerana dijemput oleh Allah terlebih dahulu. Beliau hanya sempat menulis hingga pertengahan bab ar-Riba (iaitu jilid ke 10). Seorang penganalisis kitab-kitab ulamak silam Syeikh Dr. Abdul-Karim bin Abdullah al-Khudhair pernah berkata; “Jika Imam an-Nawawi sempat menghabiskan kitab beliau ini nescaya umat Islam yang hidup hari ini tidak perlu lagi kepada kitab Fiqh yang lain”. Selepas kewafatan beliau, kitab tersebut disambung pula oleh seorang ulamak mazhab Syafi’ie terkenal iaitu Imam Taqiyyuddin Ali bin ‘Abdul-Kafi as-Subki (lahir tahun 683 hijrah, meninggal tahun 756 Hijrah). Ia menyambungnya dalam tiga bab iaitu tambahan sekitar tiga jilid. Setelah Imam as-Subki tidak ada lagi orang yang menyambungnya hinggalah pada zaman mutakhir ini ia disambung dan disudahkan oleh seorang ulamak al-Azhar Mesir Syeikh Muhammad Najib al-Muti’ie () bermula dari bab al-Murabahah hingga akhir kitab).
3. Raudhah at-Thalibin; Kitab ini terdiri dari 8 jilid. Merupakan antara kitab Fiqh yang muktamad dalam mazhab Syafi’ie. Asalnya ialah dari kitab al-‘Aziz yang ditulis oleh Imam ar-Rafi’ie sebagai syarah kepada kitab al-Wajib karya Imam al-Ghazali, kemudian diringkaskan oleh Imam an-Nawawi dan diberi nama Raudhah at-Thalibin.
4. Al-Azkar; Iaitu kitab yang menghimpunkan zikir-zikir, doa-doa dan ibadah-ibadah yang warid dari Nabi –sallallahu ‘alaihi wasallam-.
5. Al-Idhah Fi al-Manasik; Iaitu kitab yang mengupas tentang hukum-hakam ibadah haji dan umrah.
6. At-Tibyan Fi Adabi Hamalatil-Quran; Kitab yang mengupas tentang adab-adab pembaca dan penghafaz al-Quran.
7. Banyak lagi kitab-kitab beliau yang tidak dapat kita sebutkan dalam tulisan ringkas ini.
Kemampuan menghasilkan penulisan yang begitu banyak dan hebat sudah tentu menunjukkan kepada kita bahawa Imam an-Nawawi adalah seorang manusia yang tidak pernah mensia-siakan waktunya walaupun seketika. Memang itulah realitinya apabila kita membaca cerita tentang beliau dari orang-orang yang pernah hidup sezaman dengannya terutama dari anak-anak murid beliau. Masa-masa beliau hanya dipenuhi dengan aktiviti ilmu dan ibadah. Semasa tempoh pengajian, setiap hari beliau menekuni 12 matapelajaran dari guru-gurunya merangkumi ilmu Fiqh, Usul, Hadis, Bahasa Arab, Nahu, Tarajum (biodata ulamak) dan sebagainya. Menurut cerita salah seorang anak murid beliau –iaitu Ibnu al-‘Attar-; “Syeikh kami (yakni Imam an-Nawawi) pernah menceritakan bahawa beliau tidak pernah sedikitpun mensia-siakan waktu sama ada di waktu siang mahupun malam. Semuanya disibukkan dengan tugas menuntut ilmu. Malah ketika di jalanan pun beliau akan menggunakan masanya untuk mengulangkaji ilmu”.
Setelah tamat belajar beliau menumpukan pula kepada kegiatan penulisan dan pengajaran. Penulisan beliau bukan hanya bersifat menceduk daripada tulisan-tulisan dan hasil-hasil ilmiah ulamak-ulamak sebelumnya, akan tetapi beliau juga menganalisis, menyemak dan membuat pembetulan, pengesahan dan pentarjihan. Kerana itu, kitab-kitab beliau menjadi rujukan para ulamak dan umat Islam selepas beliau untuk memperolehi pandangan dan pendapat yang soheh atau yang rajih dalam sesuatu masalah terutamanya dalam mazhab as-Syafi’ie.
Dalam bidang pengajaran, beliau mencapai kemuncaknya apabila diserahkan mandat untuk memimpin pengajian di Dar al-Hadith al-Asyrafiyyah iaitu sebuah pusat pengajian hadis terkenal di Syam yang hanya dipimpin oleh ulamak-ulamak hadis termasyur pada sesuatu zaman yang menguasai ilmu hadis dirayah dan riwayah. Imam an-Nawawi mula memimpinnya pada tahun 665 hijrah dan berterusan hingga tahun kematiannya. Sebelum beliau pengajian di Dar al-Hadis itu dipimpin oleh Imam Abi Syamah. Di antara tokoh yang pernah memimpinnya ialah; Imam Ibnu Solah, Imam al-Mizzi dan Imam Ibnu Kathir.
Dalam ibadah pula, beliau terkenal sebagai seorang yang kuat beribadah. Ini diakui oleh semua orang yang menulis tentangnya. Berkata Ibnu al-‘Attar (salah seorang murid beliau); “Imam an-Nawawi merupakan seorang yang banyak membaca al-Quran dan banyak berzikir kepada Allah”. Dalam kitab al-Bidayah wa an-Nihayah, Imam Ibnu Kathir menulis; “Imam an-Nawawi berpuasa setiap hari”. Imam Al-Yafi’ie menceritakan; “Imam an-Nawawi banyak berjaga malam untuk ibadah, membaca dan menulis”. Berkata Imam az-Zahabi; “Imam an-Nawawi sentiasa sibuk dengan ilmu dan penulisan yang dilakukannya hanya untuk mencari redha Allah di samping ibadah, puasa, tahajjud, zikir, wirid-wirid, menjaga sekelian anggota, mencela diri dan bersabar dengan kehidupan yang susah (tidak selesa)”.
Rujukan;
1. Siyar A’lami an-Nubala’, Imam az-Zahabi (ditahqiq oleh Syeikh Hassan ‘Abdul-Mannan).
2. Al-Majmu’ Syarh al-Muhazzab, Imam an-Nawawi, as-Subki dan Syeikh Najib al-Muti’ie.
3. Thabaqaat as-Syafi’iyyah, Abu Bakar bin Ahmad bin Muhammad bin Ibnu Qadhi Syuhbah (meninggal 851 hijrah).
4. Imam an-Nawawi, karya; Syeikh Ahmad Farid.
Syeikh Sa’id Hawwa tidak asing lagi
bagi para pencinta gerakan Islam. Beliau merupakan ulamak dan tokoh dalam
gerakan Ikhwan Muslimin. Nama penuh beliau ialah Sa’id bin Muhammad Daib Hawwa.
Dilahirkan di kota Hamat, Syria pada tahun 1935. Penglibatan beliau dengan
Ikhwan bermula sejak tahun 1952 iaitu ketika ia masih di Tahun Satu Sekolah
Menengah. Pada tahun 1963 beliau tamat belajar di Universiti Syria. Di antara
guru beliau ialah Syeikh Muhammad al-Hamid, Syeikh Muhammad al-Hasyimi, Syeikh
Dr. Mustafa as-Siba’ie, Dr. Mustafa az-Zarqa dan ramai lagi.
Pada tahun 1973, beliau telah dipenjara selama lima tahun oleh pemerintah Syria (iaitu hingga tahun 1978) dan semasa dalam tempoh penjara itu beliau menulis tafsirnya yang terkenal iaitu Al-Asas fi at-Tafsir sebanyak 11 jilid. Syeikh Sa’id Hawa telah menghasilkan banyak karya penulisan yang menjadi rujukan kaum muslimin khususnya aktivis-aktivis Harakah Islamiyyah. Antara karya beliau ialah;
1. Allah Jalla Jalaluhu
2. Ar-Rasul
3. Al-Islam
4. Al-Asas Fi As-Sunnah (as-Seerah, al-‘Aqaid dan al-‘Ibadat)
5. Tarbiyatuna ar-Ruhiyah
6. Jundullah Saqafatan Wa Akhlaqan
7. Fi Afaqi at-Ta’alim
8. Fusul Fi al-Imrati Wa al-Amir
9. Hazihi Tajribati Hazihi Syahadati
10. Al-Mustakhlas Fi Tazkiyati al-Anfus
Antara sifat peribadi Syeikh S’aid Hawa yang menyebabkan beliau disegani kawan-rakan serta ulamak-ulamak sezaman dengannya ialah kezuhudan dan kewarakannya. Ustaz Zuhair asy-Syawisy dalam tulisannya tentang Sa’id Hawwa dalam harian al-Liwa’ yang diterbitkan di Jordan telah menceritakan; “….Saya pernah mengunjunginya di al-Ahsa’ ketika ia menjadi pengajar di al-Ma’had al-‘Ilmi. Saya tidak menemukan perabot di rumahnya kecuali sesuatu yang dapat memenuhi keperluan seorang yang hidup sederhana. Juga tidak saya temukan pakaian yang layak dipakai oleh ulama’ dan pengajar di negeri yang panas itu. Baju jubah yang dipakainya dari buatan Hamat yang kasar. Saya terus mendesaknya hingga ia mahu memakai beberapa pakaian putih dan ‘aba’ah (baju luaran) yang layak bagi orang seperti dirinya, tetapi ia mensyaratkan agar tidak terlalu longgar. Sedangkan makanannya, tidak lebih baik dari pakaian dan perabot rumahnya. Termasuk dalam kategori ini adalah sikapnya yang ‘mudah’ kepada orang-orang yang menerbitkan buku-bukunya baik yang telah mendapatkan izinnya atau tidak. Buku-bukunya telah dicetak berulang-ulang -dengan cara halal dan haram-, tetapi saya tidak pernah mendengar ia mempersoalkan hal tersebut. Ini termasuk sebahagian dari zuhudnya. Sesungguhnya akhlaq dan toleransi Sa’id Hawwa ini merupakan kebanggan dan teladan bagi orang lain. Inilah kesaksian yang dapat saya sampaikan.” (al-Liwa’, edisi 15/3/1989) Pada tahun 1987 M beliau diserang penyakit lumpuh di sebahagian badannya disamping penyakit-penyakit lainnya hingga terpaksa mengasingkan diri dari orang ramai dan kemudiannya dimasukkan ke hospital. Pada hari Kamis tanggal 9 Mac 1989, Syeikh Sa’id Hawwa kembali ke rahmatullah di Hospital Islam Amman, Jordan. Semoga Allah menempatkan beliau di tempat yang tinggi di dalam syurgaNya bersama para Nabi, para Siddiqin, Syuhadak dan Solihin.
Pada tahun 1973, beliau telah dipenjara selama lima tahun oleh pemerintah Syria (iaitu hingga tahun 1978) dan semasa dalam tempoh penjara itu beliau menulis tafsirnya yang terkenal iaitu Al-Asas fi at-Tafsir sebanyak 11 jilid. Syeikh Sa’id Hawa telah menghasilkan banyak karya penulisan yang menjadi rujukan kaum muslimin khususnya aktivis-aktivis Harakah Islamiyyah. Antara karya beliau ialah;
1. Allah Jalla Jalaluhu
2. Ar-Rasul
3. Al-Islam
4. Al-Asas Fi As-Sunnah (as-Seerah, al-‘Aqaid dan al-‘Ibadat)
5. Tarbiyatuna ar-Ruhiyah
6. Jundullah Saqafatan Wa Akhlaqan
7. Fi Afaqi at-Ta’alim
8. Fusul Fi al-Imrati Wa al-Amir
9. Hazihi Tajribati Hazihi Syahadati
10. Al-Mustakhlas Fi Tazkiyati al-Anfus
Antara sifat peribadi Syeikh S’aid Hawa yang menyebabkan beliau disegani kawan-rakan serta ulamak-ulamak sezaman dengannya ialah kezuhudan dan kewarakannya. Ustaz Zuhair asy-Syawisy dalam tulisannya tentang Sa’id Hawwa dalam harian al-Liwa’ yang diterbitkan di Jordan telah menceritakan; “….Saya pernah mengunjunginya di al-Ahsa’ ketika ia menjadi pengajar di al-Ma’had al-‘Ilmi. Saya tidak menemukan perabot di rumahnya kecuali sesuatu yang dapat memenuhi keperluan seorang yang hidup sederhana. Juga tidak saya temukan pakaian yang layak dipakai oleh ulama’ dan pengajar di negeri yang panas itu. Baju jubah yang dipakainya dari buatan Hamat yang kasar. Saya terus mendesaknya hingga ia mahu memakai beberapa pakaian putih dan ‘aba’ah (baju luaran) yang layak bagi orang seperti dirinya, tetapi ia mensyaratkan agar tidak terlalu longgar. Sedangkan makanannya, tidak lebih baik dari pakaian dan perabot rumahnya. Termasuk dalam kategori ini adalah sikapnya yang ‘mudah’ kepada orang-orang yang menerbitkan buku-bukunya baik yang telah mendapatkan izinnya atau tidak. Buku-bukunya telah dicetak berulang-ulang -dengan cara halal dan haram-, tetapi saya tidak pernah mendengar ia mempersoalkan hal tersebut. Ini termasuk sebahagian dari zuhudnya. Sesungguhnya akhlaq dan toleransi Sa’id Hawwa ini merupakan kebanggan dan teladan bagi orang lain. Inilah kesaksian yang dapat saya sampaikan.” (al-Liwa’, edisi 15/3/1989) Pada tahun 1987 M beliau diserang penyakit lumpuh di sebahagian badannya disamping penyakit-penyakit lainnya hingga terpaksa mengasingkan diri dari orang ramai dan kemudiannya dimasukkan ke hospital. Pada hari Kamis tanggal 9 Mac 1989, Syeikh Sa’id Hawwa kembali ke rahmatullah di Hospital Islam Amman, Jordan. Semoga Allah menempatkan beliau di tempat yang tinggi di dalam syurgaNya bersama para Nabi, para Siddiqin, Syuhadak dan Solihin.
Sayyid Qutb adalah nama yang tidak
asing di kalangan umat Islam. Beliau tidak hanya dikenali sebagai tokoh gerakan
Islam (Ikhwan Muslimun) tetapi juga sebagai cendekiawan dan penulis Islam yang
hebat. Cukup membuktikan kehebatannya itu apabila sesiapa membaca tafsirnya Fi
Zilalil Quran (di bawah naungan al-Quran). Selain itu, Sayyid Qutb juga menulis
beberapa kitab yang lain yang mendapat sambutan hebat kaum muslimin sejak
hayatnya hingga ke hari ini, antaranya Ma’alim Fi at-Thariq (Petunjuk Sepanjang
Jalan), Nahwa Mujtama’ Islami (Ke Arah Masyarakat Islam), Hazaddin (Inilah
Islam) dan sebagainya.
Sayyid Qutb
di lahirkan tahun 1906 di sebuah kampoug di Selatan Mesir. Sejak kecil beliau
telah diasuh dengan semangat cintakan agama oleh kedua ibu-bapanya. Beliau
dihantar untuk mempelajari agama dan menghafal al-Quran. Didikan agama ketika
kecil ini amat memberi bekas kepada As-Syahid hingga ke zaman dewasanya.
Walaupun pengajian-pengajian yang dilalunya di peringkat dewasa tidak takhasus
di bidang agama, tetapi penghayatan agamanya cukup tinggi. Jika tidak sudah
pastinya beliau tidak akan mampu menulis kitab-kitab yang begitu hebat
terutamanya Fi Zilalil Quran. Dalam hal ini pentarbiahan ikhwan juga banyak
memberi sumbangan selain kesan didikan semasa kecil itu.
Sayyid Qutb
mula berkecimpung dengan jamaah Ikhwan pada tahun 40an. Sejak awal
pengllibatannya, beliau menjadi pendokong yang amat aktif. Beliau tidak rela
hanya sekadar menjadi pemerhati atau penyokong sahaja. Kerana itu dengan segala
kebolehan dan kepakaran yang ada padanya –iaitu dalam bidang penulisan dan
kesusasteraan– beliau berusaha bersungguh untuk menyedarkan kaum muslimin
supaya bersama-sama Ikhwan Muslimin untuk berjihad dan berjuang mengembalikan
kedaulatan Islam di muka bumi ini. Pada tahun 1950, beliau mula menulis Fi
Zilalil Quran, kitab tafsir yang amat disanjung itu. Pada tahun yang sama juga
beliau diamanahkan untuk menjadi pemimpin redaksi majalah rasmi Ihkwan iaitu
“Ikhwanul Muslimin”,
Kegigihan
Sayyid Qutb menimbulkan ancaman kepada Kerajaan Mesir ketika itu yang menganut
fahaman Sosialisme, menyebabkan beliau ditangkap pada tahun 1954 dan dijatuhkan
hukuman penjara selama 15 tahun. Di dalam penjara, beliau diseksa dengan amat
kejam hingga menimbulkan radang paru-paru yang amat teruk. Kerana kesihatan
yang amat buruk, beliau dibebaskan pada tahun 1964 iaitu setelah 10 tahun dalam
penjara. Pemerintah Mesir berharap dengan kesihatan yang buruk itu, Said Qutb
tidak akan bergerak aktif dengan Ikhwan selepas dikeluarkan dari penjara.
Apatahlagi umurnya ketika itu telah melebihi 60 tahun. Namun sangkaan mereka
meleset. Said Qutb bergerak lebih aktif selepas dibebaskan.
Tidak sampai
setahun dibebaskan, Said Qutb ditangkap semula iaitu pada tahun 1965. Pada kali
ini, tidak lagi hukuman penjara yang mengikuti beliau tetapi hukuman gantung.
Said Qutb telah dijatuhkan hukuman gantung sampai mati oleh mahkamah Tentera
Mesir bersama dua lagi rakannya iaitu Muhammad Hawwasy dan Abdul Fattah Ismail.
Tatkala mendengar hukuman ke atasnya dibaca, tidak ada tanda gelisah, takut
mahupun rasa bersalah di wajahnya. Dengan tenang beliau berkata;
“Al-Hamdulillah” kerana apa yang beliau idam-idamkan sekian lama telah
dikabulkan Allah iaitulah mati sebagai seorang Syahid.
Seorang ulama’ yang masyhur di Mesir
dan seluruh dunia Islam hari ini. Dididik oleh al-Azhar sejak dari peringkat
pengajian rendah hinggalah ke pengajian tinggi dan akhirnya muncul sebagai
seorang ulama’ kelahiran al-Azhar yang berwibawa. Kecintaannya pada al-Azhar
amat mendalam. Kerana itu beliau sentiasa melazimi pakaian para ulama’
al-Azhar; berjubah dan berserban. Pernah suatu ketika beliau melawat ke satu
negeri di Eropah. Semasa dalam keretapi, ada seorang menegur beliau; ‘Tidak
bolehkah engkau menanggalkan serban dan jubah engkau dan engkau memakai kot
sepertimana orang di sini biasa memakainya”. Beliau menjawab; “Apa salahnya aku
memakai pakaian yang biasa dipakai oleh ulama’-ulama’ al-Azhar. Jika seorang
anggota tentera, anggota polis dan sebagainya berbangga dengan uniform tentera
dan polisnya, maka aku juga berbangga dengan uniform al-Azharku (yakni
berserban dan berjubah)”. Lahir tahun 1917. Semasa mudanya sempat berjumpa
dengan Imam Asy-Syahid Hasan al-Banna dan menjadi anak murid serta pengikut
setia beliau hingga saat kematiannya kerana ditembak. Dalam satu tulisannya,
Syeikh Muhammad al-Ghazali pernah menulis; “Imam Hasan al-Banna adalah mursyidku
yang pertama”. Pernah dalam satu wawancara oleh Radio Mesir secara lansung,
beliau ditanya oleh juru-hebah; “Siapakah tokoh yang membentuk
keperibadiannya?”. Syeikh Muhammad al-Ghazali menjawab; “Hasan al-Banna”. Terus
ketika itu juga siaran secara lansung itu dihentikan gara-gara kerana nama Imam
Hasan al-Banna disebut. Kerajaan Sekular Mesir amat memusuhi Imam Hasan
al-Banna dan Ikhwan Muslimun. Kerana itu, nama beliau dilarang sama sekali
disebut dalam radio mahupun televisyen. Syeikh Muhammad al-Ghazali menjadikan
penulisan sebagai medan dakwah utama beliau di samping lisan. Beliau telah
menulis lebih 50 buah buku di samping artikel-artikel yang disiarkan dalam
majalah-majalah dan akhbar. Buku-buku tulisan beliau mendapat sambutan yang
luar biasa umat Islam di seluruh terutama di kalangan Arab. Kesemua buku beliau
menjadi best seller di Tanah Arab dan Dunia Islam serta telah diterjemahkan ke
dalam pelbagai bahasa di seluruh dunia termasuk bahasa Melayu. Antara buku
tulisan beliau ialah;
1. Kaifa
Nafham al-Islam
2. Al-Janib
al-'Atifi Fil-Islam
3.
'Aqidatul-Muslim
4. As-Sunnah
an-Nabawiyyah Baina Ahlil-Fiqhi Wa Ahlil-Hadith
5. Laisa
Minal-Islam
6. Al-Islam
Wa al-Istibdad as-Siyasi
7. Al-Islam
Wa al-Audha' al-Iqtisadiyyah
8. Dustur
Wihdah as-Saqafah Baina al-Muslimin
9. al-Haq
al-Murr
10.
Akhalaqul-Muslim
Syeikh
Muhammad al-Ghazali meninggal pada tahun 1996 di Arab Saudi dan dikebumikan di
perkuburan al-Baqi', tempat bersemadinya sahabat-sahabat Nabi r.a..
Seorang ulamak dari Syiria.
Dilahirkan di satu daerah di Damsyiq pada tahun 1932. Pengajian menengahnya di
Syria, kemudian ke peringkat Universiti di al-Azhar (Mesir). Memperolehi Ijazah
‘Aliyah (B.A) di al-Azhar pada tahun 1956 dalam bidang Syari’ah Islam. Kemudian
menyambung pengajian ke peringkat M.A (tahun 1959) dan Phd (tahun 1963) di
Universiti Kaherah (Cairo University). Sejak selesai Phd (tahun 1963) beliau
menjadi pensyarah di Universiti Damsyiq dan pada tahun 1975 dianugerahkan
gelaran Profesor. Beliau merupakan pakar dalam Ilmu Fiqh, Usul Fiqh dan Fiqh
al-Muqaran (Fiqh Perbandingan). Telah menghasilkan banyak penulisan dalam
pelbagai bidang ilmu Islam. Karya beliau yang termasyhur ialah al-Fiqh
al-Islami Wa Adillatuhu yang merangkumi semua bab Fiqh meliputi 9 jilid
besar.Karya-karya beliau yang lain ialah;
1. Tafsir al-Munir
2. al-Wajiz Fi al-Fiqh al-Islami
3. al-Wajiz Fi Usul al-Fiqh
4. Qissah Quraniyyah
5. at-Tafsir al-Wajiz
1. Tafsir al-Munir
2. al-Wajiz Fi al-Fiqh al-Islami
3. al-Wajiz Fi Usul al-Fiqh
4. Qissah Quraniyyah
5. at-Tafsir al-Wajiz
Dilahirkan
pada 3 Mac 1952 di Bani Suwaif (Mesir). Menuntut ilmu di al-Azhar; tahun 1985
mendapat ijazah M.A dari al-Azhar dalam bidang Usul Fiqh, diikuti ijazah Phd
tiga tahun berikutnya (1988) dalam bidang yang sama. Selain dari menjadi
pensyarah di Universiti al-Azhar, beliau juga menjadi panel penasihat Syari’ah
bagi bank-bank di Mesir dan menganggotai Lujnah Fatwa al-Azhar dan Majlis ‘Ala
Mesir (Jawatankuasa Tertinggi Hal-Ehwal Agama, Mesir). Sekarang beliau
merupakan Mufti Negara Mesir. Himpunan fatwa beliau diberi nama “Al-Kalimu
at-Tayyib” yang sekarang telah diterbitkan sebanyak dua jilid. Selain himpunan
fatwa tersebut, banyak lagi hasil-hasil tulisan beliau yang telah diterbitkan,
antaranya;
1. Qadhiyyah Tajdid Fi Usul al-Fiqh
2. Al-Hukm as-Syar’ie ‘Inda al-Usuliyyin
3. Al-Imam as-Syafi’ie Wa Madrasatuhu al-Fiqhiyyah
4. Aliyatul-Ijtihad
5. Ar-Ru’yah Wa Hujjiyyatuha al-Usuliyyah
6. Al-Imam al-Bukhari
1. Qadhiyyah Tajdid Fi Usul al-Fiqh
2. Al-Hukm as-Syar’ie ‘Inda al-Usuliyyin
3. Al-Imam as-Syafi’ie Wa Madrasatuhu al-Fiqhiyyah
4. Aliyatul-Ijtihad
5. Ar-Ru’yah Wa Hujjiyyatuha al-Usuliyyah
6. Al-Imam al-Bukhari
Merupakan
pengarang kitab Fiqh as-Sunnah yang masyhur yang telah diterjemah ke dalam
pelbagai bahasa di dunia. Seorang ulamak al-Azhar. Berasal dari Wilayah
Manufiah (Mesir). Beliau sempat bertemu Imam as-Syahid Hasan al-Banna dan
menjadi anggota Ikhwan al-Muslimin sejak di bangku sekolah lagi. Beliau belajar
di al-Azhar dalam bidang Syari’ah dan menjadi pakar dalam bidang Fiqh Islam.
Bukunya Fiqh Sunnah menjadi rujukan umat Islam di dunia sejak tahun ia ditulis
() hingga ke hari ini. Pada tahun 1413 Hijrah, beliau dianugerahi Hadiah
Kecemerlangan Raja Faisal (Arab Saudi) di atas sumbangannya dalam Ilmu Fiqh. Di
akhir-akhir usianya beliau menerima tawaran untuk menjadi pensyarah di
Universiti Ummul-Qura (Mekah) kerana ingin berada hampir dengan Baitullah.
Syeikh Sayyid Sabiq meninggal pada hari Ahad, 23 Zil-Qaedah 1420 bersamaan 27
Januari 2000 dan dikebumikan di tempat kelahirannya.
Selain dari Fiqh Sunnah tadi, beliau juga menghasilkan banyak penulisan lain antaranya;
1. Masadir al-Quwwah Fi al-Islam
2. al-‘Aqaid al-Islamiyyah
3. Risalah Fi al-Hajj
4. Islamuna
5. Risalah Fi as-Shiyam
6. Taqalid Wa ‘Adaat Yajib An Tazul Fi al-Afrah Wa al-Munasabat.
Selain dari Fiqh Sunnah tadi, beliau juga menghasilkan banyak penulisan lain antaranya;
1. Masadir al-Quwwah Fi al-Islam
2. al-‘Aqaid al-Islamiyyah
3. Risalah Fi al-Hajj
4. Islamuna
5. Risalah Fi as-Shiyam
6. Taqalid Wa ‘Adaat Yajib An Tazul Fi al-Afrah Wa al-Munasabat.
Semoga Allah
mengurniakan darjat yang tinggi untuk beliau di akhirat.
